مهدی قایمی اصل - استادیار گروه اقتصاد و بانکداری اسلامی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مصطفی سلیمی فر - استاد گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمدحسین مهدوی عادلی - استاد گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مصطفی رجبی مشهدی - استادیار گروه برق، دانشکده برق و مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی سجاد، مشهد، ایران

شهر صفر انرژی، شهر پایدار و شهر صفر کربن، اصطلاحات جدیدی در مدیریت انرژی شهرها هستند. در این پژوهش، الگوی ایجاد یک شهر زیست محیطی کم کربن در بخش شهری شهرستان مشهد مقدس با محوریت تامین پایدار انرژی الکتریکی، شبیهسازی شده است. بدین منظور حداکثر پتانسیل برق تجدید پذیر زیست توده در کنار ایجاد ظرفیت فتوولتاییک لازم برای پوشش باقی مانده تقاضای برق بخش شهری مشهد، با استفاده از رهیافت برنامه ریزی آنالیزی در سیستم تولید قدرت هیبرید وارد شده است. نتایج پژوهش نشان دادند که تکنولوژی زیست توده با نوسان پذیری کمتر و هزینه تولید پایین تر، تکنولوژی برتر برای طراحی شهر زیست محیطی کم کربن می باشد و با ضریب نفوذ بالا وارد سیستم تولید هیبرد فسیلی تجدید پذیر می شود. همچنین با این که ظرفیت تکنولوژی فتوولتاییک تا ظرفیت 8 گیگاواتی افزایش یافته است، به دلیل هزینه سرمایه گذاری بالا، امکان بهره برداری در سیستم تولید هیبرید در رقابت با تکنولوژی زیستتوده وجود ندارد. ازاین رو پیشنهاد می شود که از یک سو، تکنولوژی زیست توده محور توسعه پایدار انرژی در بخش شهری مشهد به عنوان شهری در مسیر LCEC مورد استفاده قرار گیرد و از سوی دیگر، سیاست های حمایتی برای کاهش هزینه تولید تکنولوژی فتوولتاییک اتخاذ گردند تا امکان رقابت پذیری این تکنولوژی در ظرفیت های بالا فراهم شود.

شهر زیست محیطی کم کربن، برنامه ریزی آنالیزی، تکنولوژی زیست توده، فناوری فتوولتاییک