اسماعیل محمدنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگیهای محیط زیست، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری،سبزوار، ایران
مجتبی هادوی فر - استادیار، عضو هییت علمی گروه محیط زیست، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی. دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
حجت ویسی - استادیار، عضو هییت علمی گروه شیمی، دانشگاه دانشگاه پیام نور همدان، ایران

فلزات سنگین، ازجمله آلایندههای زیست محیطی هستند، که مواجهه انسان با آنها از طریق آب و مواد غذایی، می تواندباعث آسیب رسیدن به سیستم قلبی عروقی، سیستم عصبی، اندام ایمنی بدن از جمله کلیه، ریه، کبد مسمومیتهای مزمن و حاد خطرناکی ایجاد نماید. فلزات سنگین مثل: سرب، مس، کادمیم، روی و نیکل، ازجمله بیشترین آلودگیهای عمومی هستند که درفاضلابهای صنعتی یافت میشوند. در سالهای اخیر، نانوجاذبها به طور گسترده برای حذف فلزات سنگین از آب استفاده شده است. در بین جاذبها، نانوذرات گرافن اکساید به دلیل پتانسیل بالا، ظرفیت جذب و سطح ویژه بالایی که دارند، برای حذف فلزات سنگین از آب مورد استفاده قرار می گیرند. اکسیدگرافن توانایی بالایی در عامل دار شدن دارد و از موادی مانند آهن، سیلیس و کیتوزان برای عامل دار کردن گرافن استفاده می شود. وجود اکسیژن سنگین، گروههای هیدروکسیل، اپوکسید و کربوکسیل در صفحات اکسید گرافن، سطح وسیعی را فراهم می کند که برای حذف فلزات سنگین و مواد از آب می توان از آن استفاده کرد.

نانو ذرات اکسید گرافن، عامل دار کردن، حذف فلزات سنگین