رحمت اله کاردان - سازما

تخریب و ناپایداری شیب بهمراه ایجاد فرسایش و رسوب از مسائل مرتبط با رخداد زمینلغزش است که با تلفات انسانی و خسارات مالی فراوان موجب توجه بیش از پیش به این پدیده میباشد. برآورد میزان فرسایش و رسوب حاصل از وقوع زمینلغزش دارای ابعاد پیچیده و دشواری است که محاسبه کمی این مشخصه را مشکل میسازد. در طراحی نرمافزار بانک اطلاعاتی زمینلغزشهای کشور جهت تخمین کمی میزان فرسایش ویژه زمینلغزشها از روش EPM استفاده شده است که با استفاده از چهار عامل وضعیت فعلی فرسایش، ضریب حساسیت خاک و سنگ به فرسایش، ضریب استفاده از اراضی و شیب، مقدار فرسایش ویژه برای هر سطح زمینلغزشی به صورت کمی ارائه میشود. در این تحقیق، از 1996 زمی نلغزش بانک اطلاعاتی زمینلغزشهای کشور در دو منطقه اقلیمی بسیار مرطوب و مرطوب شمال ایران استفاده گردید. با برآورد تقریبی از مقدار فرسایش ویژه، مشخص گردید که هر زمینلغزش بطور میانگین 21.7 تن در هکتار در سال توان تخریب مخصوص یا فرسایش ویژه دارد که با در نظر گرفتن اینکه 37 درصد از این زمینلغزش ها در مجاورت رودخانه و امکان حمل رسوب توسط آب رودخانه از توده لغزشی وجود دارد. ضرورت عنایت به کنترل و پایدارسازی زمینلغزشها از لحاظ کنترل فرسایش و جلوگیری از تولید رسوب وکاهش عمر مفید سدها را بیان میدارد.

زمین لغزش، فرسایش، روش EPM، اقلیم ، بانک اطلاعاتی زمین لغزش های کشور