ابراهیم برزگر - استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

نظریه پخش و اشاعه یکی از نظریه های رایج در باب توضیح چگونگی انتشار نوآوری ها و گسترش ایده ها و اندیشه ها است. هرچند خاستگاه است ولی این نظریه در رشته جغرافیای انسانی است اما در موضوعات رشته علوم سیاسی و روابط بین الملل نیز کمابیش به کار گرفته شده است. معمای چگونگی اشاعه و بازتاب انقلاب اسلامی در سطح تحلیل منطقه ای در سطح تحلیل بین المللی و جست وجوی الگوی تبیین مناسب، محقق را بر آن داشت تا توان نظریه پخش را در بازتاب منطقه ای و بین المللی انقلاب اسلامی مورد سنجش قرار دهد. آنچه می خوانید کوششی است در جهت سازماندهی نظری و قالب بندی انبوه مواد خام در باب تاثیر انقلاب اسلامی در سایر کشورها و مناطق که بر اساس نظریه پخش صورت گرفته است.

بازتاب انقلاب اسلامی ایران، نظریه پخش، کشورهای مسلمان نشین