هادی پردل - گروه روانشناسی بالینی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اردبیل، اردبیل، ایران
سونیا دیده روشنی - گروه روانشناسی بالینی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اردبیل، اردبیل، ایران
مریم حجازی پور - دبیر آموزش و پرورش استان همدان.

تاب آوری به عنوان میزان توانایی فرد در تطابق با شرایط ناگوار وافزایش ظرفیت سازگاری کنار آمدن افراد با استرس، درعین حال تقویت فرآیندهای خانوادگی محافظت کننده و تقویت عزتنفس و خودبسندگی بیشتر میشود بطوریکه مادران کودکان مبتلا به ADHD میتوانند تحت آموزش قرار گیرند تا ظرفیت تابآوری خود را به وسیله ی آموختن برخی مهارتها افزایش دهند، تا بتوانند بر مشکلات منفی محیطی غلبه کنند.هدف: این تحقیق با هدف کلی اثر بخشی آموزش تاب آوری روانی بر احساس شادکامی و بهبود کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به ADHD در استان همدان صورت گرفته است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی می باشد . جامعه آماری پژوهش حاضر مشتمل بر مادران کودکان مبتلا بهADHD بود. حجم نمونه متشکل از دو گروه 30 نفری بود. برای تشکیل گروه آزمایش و کنترل، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، نیمی از آزمودنی ها در گروه اول و نیمی از آن ها در گروه دوم جایگزین شدند. دو گروه مشابه همدیگر بودند و اندازه گیری متغیر وابسته برای هردو آنها در یک زمان و تحت یک شرایط صورت گرفت. شرکت کنندگان قبل از اجرای مولفه های آموزشی نمراتی را در پرسشنامه های مورد بررسی کسب کردند و بر اساس آن در این پژوهش شرکت کردند. بر روی آنها پرسشنامه کیفیت زندگی (^ 36) و پرسشنامه شادکامی آرگایل در دو بخش پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. نتایج با استفاده از نرم افزار 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تاب آوری بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی موثر بوده است. همچنین آموزش تاب آوری بر افزایش مولفه های کیفیت زندگی موثر بوده است. نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق آموزش تاب آوری روانی می تواند رهیافتی مناسب برای افزایش شادکامی و کیفیت زندگی باشد.

تاب آوری، شادکامی ،کیفیت زندگی، مادران کودکان مبتلا به .ADHD