عزت اله قدم پور - استادیار روانشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه لرستان
افسانه شهبازی راد - دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه لرستان
فرشته محمدی - کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه
منظر عباسی - کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه

اختلال رفتاری درکودکی موضوع بسیار مهمی است که میتواند زمینه ساز اختلالات در سنین بزرگسالی باشد. هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان پیش دبستانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه کودکان پیش دبستانی دارای اختلال رفتاری در شهر کرمانشاه بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 20 کودک با استفاده از پرسشنامه اختلال رفتاری کودکان پیش دبستانی شهیم و یوسفی (1378) انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش(10 نفر) و کنترل(10 نفر) جایگزین شدند. 8 جلسه بازی درمانی بی رهنمود به روش کداسن و شفر (2001) برای گروه آزمایش اجرا شد. در حالیکه گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان مداخله، هر دو گروه مجددا با آزمون مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازی درمانی بی رهنمود بر کاهش اختلالات رفتاری کوکان پیش دبستانی موثر بود .(P<0/001) بنابراین توصیه میشود که والدین، مربیان و کارشناسان آموزشی برای کاستن از رفتارهای مشکل آفرین کودکان از این شیوه آموزشی و درمانی بهره ببرند. همچنین پیشنهاد می شود که درمانگران ومتخصصان کودک در کنار درمان های پزشکی، از مداخلات بازی درمانی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان استفاده کنند

بازی درمانی بی رهنمود، اختلالات رفتاری، کودکان پیش دبستانی