فهیمه قاسمی - گروه روان شناسی، واحدساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
رمضان حسن زاده - استاد گروه روان شناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

محدود کردن بیش از حد دیدگاه فرد در یک مقوله زمانی و یا مستثنی نمودن یا به حداقل رساندنآن ممکن است باعث اختلال در عملکرد وی شود و سلامت جسمی و روانی اش را به خطر اندازد.پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین چشم انداز زمانی و رفتارهای بهداشتی در دانشجویان به روشتوصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحدجویبار در سال تحصیلی 96 - 1395 به تعداد 1730 نفر بود. طبق جدول کرجسی و مورگان تعداد 317نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب مقطع تحصیلی) انتخاب شد. ابزار اندازه گیریپرسشنامه بود. روایی صوری و محتوایی با نظر کارشناسان و متخصصان تایید شد و به روش همسانیدرونی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه چشم انداز زمانی برابر 82 / 0 و رفتارهایبهداشتی برابر 83 / 0 محاسبه شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS23 و آزمون ضریبهمبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد رابطه مثبت معناداری بین چشمانداز زمانی و دو خرده مقیاس آن یعنی آینده گرا و گذشته گرای مثبت با رفتارهای بهداشتی وجود دارد.اما، بین خرده مقیاس های گذشته گرای منفی، حال گرای لذت طلب و حال گرای تقدیر نگر با رفتارهایبهداشتی رابطه منفی معناداری وجود دارد.

چشم انداز زمانی، رفتارهای بهداشتی، عصر دیجیتالی، دانشجو