شبنم رهبر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه غیرانتفاعی اسوه، تبریز، ایران،
فرزانه هدفی - دکترای تخصصی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد هریس، هریس، ایران

مکان به عنوان یک پدیده یکپارچه که دارای معنا و حس خاص خود است مطرح می باشد. از مکان ها به عنوان مراکزی یاد می شود که در آن ها شاهد اتفاقات معنی دار و مهمی در طول زندگی بوده ایم. انسان دوران مدرن به مرور زمان و با پیدایش سبک های جدید، از هستی و هویت مکان خود دور شده است که این امر سبب ایجاد فضاهای لامکان گشته است. می توان گفت لامکانی، نقطه مقابل مکان می باشد؛ یا به عبارت دیگر، آن را نوعی تضعیف مکان نامید که در اثر انهدام هویت فضایی، معنایی، عملکردی و مکان ها صورت می گیرد؛ همچنین می توان اذعان نمود، لامکانی، توصیف مکان های خالی از معنا باشد. در پژوهش حاضر، فضاهای سنتی نظیر بازار تبریز که به عنوان یکی از شاهکارهای معماری در دنیا مطرح است، از نقطه نظر مفاهیم مکان و لامکانی مورد آنالیز قرار گرفته است که در این زمینه از روش کیفی جهت توصیف غیرکمی از حوادث، موقعیت ها و گروه های کوچک اجتماعی باتوجه به جزییات بهره گرفته ایم. هدف از این پژوهش دستیابی به گزینه های مورد استفاده (مکان و لامکان) در طراحی محدوده موردنظر می باشد.

مکان و لامکان، تیمچه مظفریه، بازار تبریز