مریم عزتی مصلح - کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
مریم کشاورز - استادیار آموزش مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی ایران
علی منتظری - استاد پژوهش، گروه سلامت روان، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی
خسرو ابراهیم - استاد گروه فیزیولوژی ورزشی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی

زمینه و هدف: مطالعات نشان دهنده شیوع بالای خستگی در میان دانشجویان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش بر خستگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه اجرا گردید. روش کار: 99 دانشجوی شرکت کننده در یک مطالعه نیمه تجربی در سه گروه پیلاتس، ورزش هوازی و کنترل قرار گرفتند. در دانشجویان حاضر در مطالعه قبل از شروع مداخله، 4 و 8 هفته پس از شروع مداخله، میزان خستگی با استفاده از پرسشنامه چند بعدی سنجش خستگی(MFI-20) مورد ارزیابی قرار گرفت. دانشجویان در گروه های مداخله به مدت 8 هفته، 3 جلسه 1 ساعته در هر هفته به انجام تمرینات پرداختند. دانشجویان در گروه کنترل به انجام فعالیت های روزمره مشغول بودند. یافته ها: مقایسه بین گروهی نشان داد که 4 و 8 هفته پس از شروع مداخله نمره کلی خستگی و تمام مولفه های آن در هر دو گروه مداخله بهتر از گروه کنترل بود(P<0/0001). همچنین 4 هفته پس از شروع مداخله نمره کلی خستگی و تمام مولفه های آن در دو گروه مداخله تفاوت آماری معناداری نداشت(P<0/05)، اما 8 هفته پس از شروع مداخله نمره کلی خستگی و تمام مولفه ها در گروه پیلاتس بهتر از گروه ورزش هوازی بود(P<0/05). نتیجه گیری: با توجه به اینکه انجام تمرینات پیلاتس و هوازی هردو توانسته اند بر بهبود خستگی دانشجویان موثر باشند لذا انجام این تمرینات توسط دانشجویان توصیه می شود

ورزش، خستگی، دانشجویان