آزیتا باقری طهرانی فرد - کارشناسی ارشد، گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
جمیله محتشمی - استادیار، گروه روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
طاهره نصرآبادی - استادیار، گروه پرستاری، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران- استادیار، گروه روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه: اعتیاد به عنوان بلای خانمان سوز جامعه بشری به ویژه قشر نوجوان و جوان به حساب آمده و به نظر می رسد مداخلات روانی بتواند از گرایش افراد به سمت اعتیاد جلوگیری کند. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی بر میزان گرایش به اعتیاد دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویاندانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران در سال 96 بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 36 نفر از دانشجویان بود که به صورتنمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل جایگزین شدند. دادههای پژوهش به وسیله پرسشنامهایرانی گرایش به اعتیاد (IAPS) گردآوری شده و از طریق تحلیل واریانس چندمتغیری و نرم افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه آزمون و کنترل در پیش آزمون گرایش به اعتیاد تفاوت معناداری وجود ندارد (F=0/122 و p<0/05). اما در پس آزمون (F=6/15 و p<0/05) و مرحله پیگیری (F=4/29 و p<0/05) تفاوت معناداری وجود دارد که نشان از اثربخش بودن مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، میتوان مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی را بهعنوان یک روش موثر در کاهش گرایش به اعتیاد دانشجویان و پیشگیری سطح اول پیشنهاد داد.

گشتالت درمانی، مشاوره گروهی، اعتیاد، دانشجویان