نرگس محمدی بدر - گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور تهران جنوب
سهراب سعیدی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و دانشجوی دانشگاه پیام نور تهران جنوب

دو بیتی سرای و دو بیتی خوانی یکی از اشکال مهم و دیرینه شعر و موسیقی در خطه جنوبی ایران به شمار می آید دو بیتی نقش و اهمیت آن در جنوب ایران از جایگاه و مقام ویژهای برخوردار بوده و امیختگی آن با موسیقی محلی این مناطق و نیز استقبال شاعران از این قالب شعری مبحثی بسیار دلکش بوده که ررسی آن خالی از جذابیت نخواهد بود با گذشت سده های متوالی از دو بیتی سرایی در ایران بیشتر شاعران معاصر نیز به ویژه شاعران خطه جنوبی بدون تردید در کارنامه شعری خود چندین دو بیتی ارند در این مجال به بررسی موسیقی و شعر عامه گذشته هرمزگان می پردازیم و در می یابیم که شاعران دو بیتی گوی گلایه از روزگار و مردم بدکردار رابا آب و تابی که ویژه زبان و فرهنگ خودشان است در پیکر ترانه می ریزند و از دل پر درد آه و ناله سر می دهند موسیقی در استان هرمزگان از اقلیم و مراودت فرهنگی با سایر ملل از جمله کشورهای عربی شبه جزیذه هندوستان و موسیقی افریقایی و جوامعی که تحت تاثیر کار و پیشه مردم هرمزگان بوده است تاثیر پذیرفته است

موسیقی، ترانه های عامیانه، هرمزگان، شروه ، دوبیتی