مهران انیکازی - کارشناس فرهنگی دانشگاه فرهنگیان شهرستان الیگودرز
حمید رفیعی افوسی - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان الیگودرز
مرتضی توکلی - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان الیگودرز

بیماری اوتیسم - اوتیسم Autism نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی ، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علایم این اختلال در سال های اول عمر بروز می کندو علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. وضعیت اقتصادی ، اجتماعی ، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تاثیر می گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی ، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد . در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می شود. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن ، پریدن) پاسخ های غیر معمول به افراد ، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی ، شنوایی ، لامسه ، بویایی و چشایی) نیز حساسیت های غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم ، اختلال در ارتباط است(ویکی پدیا دانش نامه ی آزاد) در مقاله حاظر به بررسی علل اوتیسم و راه های درمان ان می پردازیم هدف این مقاله بررسی اختلال اوتیسم و راه های درمان ان است روش جمع آوری اطلاعات استفاده از روش مطالعاتی کتابخانه ای وسایر منابع است.

اختلال، اوتیسم، کودک،رشد، درمان