مهدیه ستوده نیا - دانشجوی کارشناسی روان شناسی بالینی موسسه آموزش عالی حکمت رضوی
فاطمه رسولی - دانشجوی کارشناسی روان شناسی بالینی موسسه آموزش عالی حکمت رضوی
فاطمه عباسی - دانشجوی کارشناسی روان شناسی بالینی موسسه آموزش عالی حکمت رضوی
جعفر طالبیان شریف - عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد و ریس موسسه آموزش عالی حکمت رضوی

فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارایی،از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی می باشد.هدف این مطالعه بررسی رابطه استرس و اضطراب و افسردگی با فرسودگی شغلی و میزان موفقیت افراد می باشد.روش پژوهش،توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه آماری شامل کارمندان و کارگران یک شرکت سیمان در سال 96 می باشد که نمونه ای شامل 96 نفر مرد(14 نفرکارمند و 82 نفر کارگر) با روش نمونه گیری تصادفی به صورت در دسترس انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسشنامه ای برای ارزیابی استرس (dass-21) و پرسشنامه تعیین فرسودگی شغلی مسلش 1981) را تکمیل کردند.یافته های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین دو گروه کارمندان و کارگران از لحاظ ویژگی های افسردگی و اضطراب با مقیاس های فرسودگی شغلی همبستگی مثبت و منا داری وجود دارد همپچنین در سنجش استرس با خستگی عاطفی،شخصیت زدایی که از زیر مقیاس های فرسودگی شغلی است همبستگی مثبت و معنا داری وجود دارد.ولی بین استرس و فقدان موفقیت همبستگی معنا داری وجود ندارد.بر اساس این تحقیق و مشکلات کارمندان و کارگران برای کاهش فرسودگی شغلی و افزایش میزان موفقیت در سازمان ها باید برنامه ریزی های دقیقی صورت بپذیرد و در گزینش افراد از ابزارهای معتبر برای پیش بینی سلامت روان انها استفاده شود.

فرسودگی شغلی، استرس ،اضطراب، افسردگی