پوریا محسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران – مهندسی محیط زیست، دانشگاه صنعتی شاهرود
سیدفضل الله ساغروانی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود
غلامرضا اسداله فردی - استاد دانشکده فنی و مهندسی گروه عمران، دانشگاه خوارزمی

امروزه توجه به نگرانی های زیست محیطی در خصوص تولید گاز های آلاینده نظیر CO2 و همچنین حرکت بسوی اهداف توسعه پایدار از طریق استفاده درست از منابع موجود در جهان، سبب شده است که بخشی از سیمان مورد استفاده در بتن با مواد پوزولانی مناسب جایگزین گردد .در این مقاله اثر استفاده از: پوزولان متاکایولین به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مصرفی در بتن، آب میکرو-نانوحباب به عنوان جایگزین آب طرح اختلاط و ترکیب پوزولان با آب میکرو-نانوحباب با انجام آزمایش هایی نظیر مقاومت فشاری (BS 1881)، خمشی (ASTM C78)و کششی (ASTM C496) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایش ها حاکی از آن است که پوزولان متاکایولین در جایگزینی 10 درصد وزنی سیمان سبب افزایش مقاومت فشاری و کششی به مقدار 75/4 و 25 درصد در سن 28 روز و افزایش مقاومت خمشی به مقدار 97/1 درصد در سن 42 روز شده است. نمونه حاوی 50 و 100 درصد آب میکرو-نانوحباب سبب افزایش مقاومت فشاری بترتیب به مقدار 82/8 و 2/13 درصد، افزایش مقاومت کششی به مقدار 10 و 64/19 درصد در سن 28 روز و افزایش مقاومت خمشی به مقدار 85/2 و 48/5 درصد در سن 42 روز نسبت به نمونه شاهد شده است. همچنین در نمونه ترکیبی حاوی 10 درصد متاکایولین بهمراه 100 درصد آب میکرو-نانو حباب در سن 28 روز سبب افزایش مقاومت فشاری و کششی بترتیب به مقدار 15 و 28/39 درصد و افزایش مقاومت خمشی در سن 42 روز به مقدار 7/5 درصد شده است.

متاکایولین، آب میکرو-نانوحباب، خواص مکانیکی