حسن حیدری - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک

نوشتار حاضر مروری است بر باید ها و نباید های درس سبک شناسی اعم از سبک شناسی نظم و نثر است که در حین تدریس ممکن است با آنها مواجه شویم . هدف اصلی بیشتر طرح موضوع است تا سبک شناسان و معلمان سبک شناسی رغبت پیدا کنند و تجربیات خود را در زمینه تدریس بنویسند ویا از طریق گفتگو مسایل سبک را مطرح کنند . در این نوشتار بیشتر به مسایل و موضوعاتی که در سطح زبانی ، فکری و ادبی در سبک دوره مطرح است ، پرداخته شده است . این نوشتار نشان می دهد که با معیار های شناخته شده سبک شناسی نمی توانیم همه دوره های سبکی شعر و نثر فارسی را یکسان بررسی کنیم. در بررسی سبکی شعر و نثر فارسی باید نخست زبان را بررسی کنیم و در بررسی زبان باید به خاصیت فرهنگ ایرانی و اسلامی توجه داشته باشیم و آن خاصیت تلفیقی بودن فرهنگ ماست . چنان که تعیین سطح فکری و ادبی نیز بدون توجه به تعاملات و روابط ادبی بین فرهنگ ها کامل نمی شود. فرهنگ ایرانی با فرهنگ های یونانی ، عربی و هندی در داد و ستد بوده است و هنگام بررسی سبکی از جمله باید به این نکات توجه شود.

سبک ، سطح زبانی ،سطح فکری ، سطح ادبی