پرویز قدوسی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
علی اکبر شیرزادی جاوید - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
بهرام مهری رویندزق - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران- مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران
سید حسین حسینی رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران- مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران

بتن خود تراکم امروزه در صنعت ساخت به دلیل سهولت در انتقال، کاهش نیروی انسانی، بتن ریزی، تراکم و پرداخت سطح آسان و کاهش هزینه های پروژه در طولانی مدت در مقایسه با بتن های معمولی، استفاده روزافزونی داشته است. با در نظر گرفتن شرایط مختلف اقلیمی و آب و هوایی پروژه ها چه در سطح شهر و چه خارج از شهرها، دمای هوای غیرعادی و رطوبت نسبی متفاوت با شرایط عادی بر ویژگی های تازه و سخت شده بتن تاثیرگذار است. در این تحقیق نمونه های بتن خود تراکم با نسبت ثابت آب به سیمان 0/42 و حاوی پودرسنگ، افزودنی اصلاح کننده ویسکوزیته، میکروسیلیس، متاکایولن و سرباره با اسلامپ 700±30 میلمتر در دماهای سرد، معمولی و گرم مورد آزمایش قرار می گیرند. شبیه سازی دمای سرد با دمای مخلوط 5 ͦC±2 و دمای گرم 35 ͦC±2 انجام گرفته و دمای عادی 21 ͦC±2 در نظر گرفته شده است. آزمایش های انجام گرفته بر روی مخلوط ها آزمایش های معمول کارآیی شامل زمان T50 ، جریان اسلامپ، حلقه J-Ring ، شاخص پایداری ظاهری VSI افت اسلامپ در زمان های متفاوت و خواص ریولوژی می باشد که با دستگاه ریومتر انجام شده اند. آزمایش مقاومت فشاری در سنین 7 و 28 روز نیز از نمونه های 10*10*10 سانتی متری گرفته شده است نتایج بدست آمده نشان می دهد که بتن در دمای ساخت سرد افت اسلامپ بسیار کمی نسبت به دمای عادی و گرم و تنش تسلیم بالاتر و ویسکوزیته پایینی دارد . در دمای گرم بتن افت اسلامپ بالاتری دارد و تنش تسلیم پایین تر و ویسکوزیته بالاترینسبت به دمای عادی مشاهده می شود

بتن خودتراکم، دمای مخلوط، کارآیی، خواص ریولوژی، افزودنی جایگزین سیمان