مریم سعدی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهشهر، ایران

اکوتوریسم گرایشی نوین در صنعت جهانگردی است. چشم اندازها و مناظر طبیعت از کانون ها و جاذبه های توریست پذیر این نوع جهانگردی به شمار می آید. از طرفی دیگر صنعت گردشگری و بوم گردی به عنوان رویکردی جدید برای توسعه همزیستی انسان و طبیعت به منظور بهره وری اقتصادی در توسعه مناطق، جایگاه چشمگیری یافته است. از آنجا که این صنعت یکی از پویا ترین صنایع در دنیاست، لذا با آگاهی مردم از آن می توان منابع ارزی مناسبی را در اختیار گرفت و از آن به عنوان یک عامل موثر برای افزایش درآمد قشرهای متفاوت جامعه و رونق اقتصادی جامعه یاد کرد به شرطی که بتوان انتظارات گردشگر، اشاعه فرهنگ ملی و سلامت محیط زیست را به دنبال داشته باشد. رشد این صنعت و استفاده از آن به عنوان فعالیت و راهکار اساسی استقادی در استان مازندران که یکی از قطب های طبیعت گردی کشور می باشد، می تواند توانایی های این استان را در زمینه صنعت نوپای اکوتوریسم به مقدار قابل توجهی بالا ببرد. در این مقاله اکوتوریسم مبتنی بر جنگل و نقشی که اکوتوریسم می تواند در توسعه گردشگری در روستاهای حوزه نفوذ جنگل داشته باشد بحث شده است و اینکه خود روستا می تواند با جاذبه های طبیعی و متفاوت خود نسبت به جاذبه های مصنوعی شهرها و بهره گیری از محیط آرامش بخش خود، گردشگران را جذب کند. اکوتوریسم در ایران یک منبع کم نظیر اقتصادی است و بسیار مستعد برای پیشرفت، اما متاسفانه به حال خود رها شده است و سرمایه گذاری کمی در این زمینه صورت می گیرد. بنابراین می توان با گسترش اکوتوریسم در منطقه و مشارکت دادن توریست ها در امر جنگل کاری اجتماعی موجب حفاظت و گسترش جنگل ها شویم و از کاهش سطح جنگل ها جلوگیری کنیم.

اکوتوریسم جنگلی، گردشگری پایدار، کمربند سبز خزری