فرزاد میرشاهی - دانشجوی رشته روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران.
محمدعلی یادگاری حسن آبادی - روانشناس بالینی، کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران.
محمود شمسی زاده - روانشناس تربیتی، کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، انار، ایران.

حقوق کودک در جامعه از حقوقی است که به جهت عدم توانایی آنان در در احقاق خود، از جایگاه ویژه و والایی برخوردار است. برخورداری از حق تربیت، از مباحث مهم حقوق کودک در اسناد حقوقی ایران و دیگر کشورها می باشد زیرا تربیت، فرآیند راهنمایی و هدایت کردن کودکان و نوجوانان است تا استعدادهای فطری خود را شکوفا سازند، رفتارهای مطلوبی را از خود بروز دهند، در آموختن مهارت های زندگی موفق شوند و سرانجام از سلامت روانی و اجتماعی بهرمند شوند که بتوانند شهروندی مفید و پویا باشند. از طرفی علم نوین روانشناسی علم و دانشی است که به بررسی علمی رفتار و فرایندهای روانی آدمی می پردازد و تربیت از مباحث ارزشمندی است که روانشناسی از ابتدا شکل گیری خود به آن پرداخته است. بر همین اساس با توجه به جامعه پیچیده امروزی، تبیین علمی و روشنمند بدون آشنایی با اصول و مبانی روانشناسی امکان پذیر نیست. لذا مقاله حاضر، با نگاه تطبیقی به واکاوی اسناد حقوقی و متون روانشناسی در زمینه تربیت و فرزند پروری می پردازد.

کودک، تربیت، حقوق، روانشناسی، سبک های فرزند پروری