علی دربان - کارشناس ارشدمعماری
مهسا دمیرچی - کارشناس شهرسازی

جهانی شدن: به مفهوم جدید، محصول ظهور صنعت ارتباطات جهانی و منعکس کننده ارتباطات هم زمان جهانی است. این فرآیند با در هم شکستن مرزهای مربوط به زمان و مکان ، انسان ها را در اقصی نقاط دنیا به یکدیگر متصل و مرتبط کرده و هویت های درون مرزی را با گذشت زمان دچار فرسایش و اختلال می نماید. فرآیند جهانی شدن همه هویت های فردی و جمعی را نادیده می گیرد یا دست کم دگرگون می کند. از این دیدگاه با فراگیرتر و پرشتاب تر شدن فرآیند جهانی شدن، دنیایی از شبکه ها و سازمان های استراتژیک شکل می گیرد که عمدتا با الگوی انتظارات عقلانی، مانند ارزشی و فراگیری دارند. شهرجهانی، شهری است که از قدرت نفوذ جهانی برخوردار است و کانون تمدنی یک کشور و هم چنین از کانون های تمدنی جهان محسوب می شود. شهرهای جهانی، تمدن ساز و الگوی ملی و جهانی هستند و قدرت نفوذ را تجارت فعال جهانی می خواند. در مناطق کلانشهری درحال رشد، تاثیرات رشد اقتصادی و تمرکزهای جمعیتی فشارهای زیادی بر تمامی جنبه های زندگی شهری وارد کرده است. تباهی محیط زیست، ازدحام ترافیکی، کمبود مسکن و رشد زاغه ها، در راس تهدیدهای توسعه برای شهرها هستند. یکی از سثوالات پیش روی جهانی شدن قرار گرفته این است که آیا حقیقتا، جهانی شدن در حوزه های شهری، به افزایش عدالت اجتماعی و رشد برابری می انجامد هدف از این تحقیق بررسی مسیر جنبش های معماری به سوی جهانی شدن است. روش تحقیق استفاده شده در این مقاله از نوع توصیفی بوده و از روشجمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. نتیجه ای که دراین تحقیق میتوان گرفت باجهانی شدن می توان ساختار اجتماعی و فرهنگی اقتصادی قوی به وجود آورد.

جهانی شدن، تمدن، مرکز تجاری، اقتصاد