محمد ابراهیم نژاد - گروه زیست شناسی - دانشگاه اصفهان

برای تعیین شاخص های بیولوژیکی رودخانه زاینده رود تعداد ده ایستگاه در طول رودخانه انتخاب گردید و تعداد سه نمونه از هر ایستگاه در سه فصل (جمعاً90 نمونه) برداشت شد. در آزمایشگاه پس از جدا نمودن و شمارش بی مهرگان بزرگ(کف زیان) هر نمونه بوسیله میکروسکوپ و با استفاده از کلیدهای شناسایی تا سطح خانواده شناسایی گردیدند. سپس خانواده های هر ایستگاه از لحاظ تنوع و فراوانی با یکدیگر مقایسه و جانوران شاخص هر ایستگاه در هر فصل تعیین شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که خانواده های Baetidae و Heptagenidae از بهاره ها، Hydropsychidae از موی بالان و Gammaridae از سخت پوستان شاخص ایستگاههای بالا دست می باشند. این خانواده ها در ایستگاههای پل چوم و بعد از آن اساساً وجود ندارند و یا در صورت وجود با فراوانی بسیار کمی دیده می شوند. در مقابل خانواده های Chironomidae از دو بالان ، Physidae و Hydrobiidae از شکمپایان و Oligochaeta(کرمهای کم تار) شاخص ایستگاههای پل چوم و بعد از آن هستند و در صورت وجود در ایستگاههای بالادست با فراوانی قابل توجهی دیده نمی شوند.

رودخانه زاینده رود- شاخص های بیولوژیکی- بی مهرگان بزرگ