علیرضا تقی زاده خطیر - دانشجوی کارشناسی ارشد ساخت و تولید
کاظم سعیدنژاد - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

فرایند کشش عمیق جز فرایندهای پرکاربرد در شکل دهی فلزات در صنعت می باشد. از آنجایی که در شکل دهی قطعات پیچیده بدست آوردن مقادیر بهینه پارامترهای قالب از طریق تجربی امری پر هزینه و غیر دقیق می باشد روش اجزاء محدود بطور گسترده جهت حصول به پارامترهای بهینه و مورد نیاز در جوامع صنعتی و دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه با مدلسازی اجزاء محدود فرایند شکل دهی کشش عمیق کاتالیست کانورتر مقدار نیروی مورد نیاز شکل دهی و همچنین نیروی بهینه ورق گیر بدست آمده است. در پایان با مقایسه نتایج تجربی و اجزاء محدود تطابق خوبی مشاهده شد. با استفاده از روش اجزاء محدود نیروی بهینه ورق گیر 10 کیلو نیوتن بدست آمد و نیروی مورد نیاز شکل دهی حدود 650 کیلو نیوتن بدست آمد که حدود 10 درصد بیش از مقدار حاصله از تست تجربی بود.

کاتالیست کانورتر، کشش عمیق، اجزاء محدود