محمدرضا کماندار - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه جیرفت
فرهاد خوشنام - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه جیرفت
مسلم نامجو - مربی گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه جیرفت

جیرفت و کهنوج واقع در جنوب استان کرمان از مناطق عمده تولید سیبزمینی در کشور می باشند. با توجه به بررسی های انجامشده، در این مناطق از کارنده نیمه اتوماتیک با موزع گردنده افقی، کارنده اتوماتیک با موزع پیاله ای تسمه ای و کارنده اتوماتیک با موزعپیاله ای زنجیری جهت کشت مکانیزه سیب زمینی استفاده می گردد. در این پژوهش، جهت بررسی عملکرد و تعیین کارنده مناسبکشت در این مناطق، از آزمایش فاکتوریل با سه نوع کارنده متداول و سه سطح سرعت کشت 3 ، 5 و 7 کیلومتر در ساعت در قالبطرح بلوک های کاملا تصادفی با پنج تکرار استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد، کارنده با موزع پیاله ای تسمه ای و کارنده با موزعگردنده افقی در بیشتر شاخص ها از جمله شاخص کیفیت تغذیه، شاخص نکاشت و میزان آسیب دیدگی بذرها، بهترین نتیجه را به خوداختصاص داده و افزایش سرعت کشت در تمامی کارنده ها، باعث افزایش شاخص چندکاشتی، کاهش شاخص کیفیت تغذیه، افزایششاخص نکاشت و افزایش میزان آسیب دیدگی غده ها گردید. در بیشتر شاخص های مورد نظر، اختلاف بین میانگین های حاصله درسرعت های 3 و 5 کیلومتر در ساعت معنی دار نبود و می توان سرعت 5 کیلومتر در ساعت را بعنوان یک سرعت کشت مناسب برای هرسه کارنده در مناطق جیرفت و کهنوج پیشنهاد داد.

تحلیل و بررسی، شاخص کیفیت کاشت، سیب زمینی کار، مناطق جیرفت و کهنوج