مهدی ستاره شناس - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرانزلی، دانشکده فنی، گروه مهندسی عمران

برای کنترل کیفی بتن نمونه های استاندارد که مقاومت بالقوه بتن را نشان می دهند، مطابق با استانداردهای مربوطه عمل آوری و آزمایش می شوند. از طرف دیگر تعیین مقاومت واقعی بتن در سازه ساده نیست زیرا بستگی به تاریخچه عمل آوری و درجه تراکم بتن دارد. این مطلب هنگامی که مقاومت نمونه های استاندارد از مقاومت مشخصه طرح کمتر می شود اهمیت بیشتری پیدا می کند. در این حالات آزمایش مغزه گیری راه حل مفید و قابل اعتمادی برای ارزیابی مقاومت درجا می باشد. پارامترهای قطر نمونه، نسبت طول به قطر نمونه، جهت مغزه گیری، وجود آرماتور در مغزه، اندازه سنگدانه ها می تواند تاثیر بسزایی روی مقاومت فشاری بتن بازیافتی داشته باشد. در آزمایش مغزه گیری نمونه های استاندارد دارای قطر 100 و 150 میلیمتر می باشند. اما به دلایل مختلف همچون محدودیت ابعاد مقطع و یا تراکم شبکه میلگرد موجود در بتن معمولا قطر مغزه ها کوچکتر در نظر گرفته می شوند. در این ارزیابی آزمایشگاهی تاثیر نسبت طول به قطر مغزه و مقاومت فشاری بتن در روزهای مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش ها بر روی مغزه های 46، 69 و 100 میلیمتری انجام پذیرفت. در کل تعداد 270 مغزه با نسبت های طول به قطر 1، 1/25، 1/5، 1/75 و 2 بر روی بتن با مقاومت 200 و 400 کیلوگرم در متر مکعب مورد آزمایش قرار گرفتند. ارتباط میان مقاومت مغزه و نمونه های مکعبی استاندارد به ابعاد 15*15*15 سانتیمتر نیز برای این مغزه ها مورد بررسی قرار گرفت.

مغزه های بتنی، نسبت طول به قطر مغزه، مقاومت فشاری مغزه