محمد سالاری - کارشناس ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران، دبیر کارآفرینی آموزش و پرورش مریوان
محمد ناهیدمحمدی - دانشجوی دکتری کارآفرینی، هنرآموز کارآفرینی آموزش و پرورش سروآباد
مریم کریمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد کارآفرینی پیام نور کرمانشاه

امروزه مهمترین و اصلی ترین جاذبه ی گردشگری روستایی، بهطور سنتی، خود روستا است و روستا در ایران از جایگاه و اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. عدم توجه به فضاهای روستایی، بی توجهی به توان و پتانسیلهای گردشگری نواحی روستایی از مشکلات اساسی در دستیابی به توسعه پایدار روستایی است. امروزه صنعت عظیم توریسم به ویژه توریسم داخلی، جایگاه خاصی در اقتصاد کشورها داشته و نقش فعال و موثری در ارتقای ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورهای رو به توسعه بازی میکند و در بعضی از کشورها درآمدهای ارزی ناشی از این صنعت، یکی از منابع عمده در جهت تقویت اقتصاد ملی و توسعهی روز افزون آنها محسوب می شود. مطابق بررسی به نظر می رسد که گردشگری پایدار روستایی، نقش بهسزایی در به حداقل رساندن آسیب های فرهنگی و زیست محیطی، فراهم آوردن مقدمات توسعه ی اقتصادی روستا در دراز مدت، جلب رضایت بازدیدکنندگان، ایجاد فرصتهای درآمدزا برای ساکنان بومی، افزایش کیفیت زندگی، افزایش میزان مشارکت مردم در گردشگری و توسعه ی روستایی، توسعه ی فرهنگ حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی دارد. عدم توجه به فضاهای روستایی، بی توجهی به توان و پتانسیل های گردشگری نواحی روستایی و کمبود یا نداشتن آموزش گردشگری از مشکلات اساسی در دستیابی به توسعه ی پایدار روستایی است. گردشگری در جوامع محلی میتواند تاثیر به سزای در توسعه ی همه جانبه ی روستایی داشته باشد. در این مطالعه سعی شده است ضمن بررسی موانع موجود، پیشنهادات کارساز و راهگشایی در جهت رفع موانع ارایه گردد تا با توجه به توانمندی های بالای روستا در بخش منابع و جاذبه های گردشگری طبیعی و فرهنگی، مسیولان امر و برنامه ریزان توسعه ی روستا، چشم انداز آتی آن را در گرو بالندگی صنعت گردشگری جستجو نمایند.

گردشگری روستا، کارآفرینی گردشگری، برنامه ریزی گردشگری، جاذبه های گردشگری توسعه، آموزش