احسان مستعد - دانشکده مهندسی مواد-دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
حسن ثقفیان - دانشکده مهندسی مواد-دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
علی مستعد - مرکز تحقیقاتی مواد پیشرفته و نانو تکنولوژی- دانشکده مکانیک- دانشگاه ص
علی شکوه فر - مرکز تحقیقاتی مواد پیشرفته و نانو تکنولوژی- دانشکده مکانیک- دانشگاه ص

در این تحقیق تغییرات سختی در نمونه آلیاژی Al-4.5%Cu و نانوکامپوزیتی Al-4.5%Cu/TiC در حین فرآیند پیرسختی آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. جهت تولید نمونه های بالک ابتدا پودرهای آلیاژی و نانوکامپوزیتی توسط روش آسیاکاری مکانیکی تولید شده و سپس در فشار 1Gpa پرس شده و در دمای 600 سینتر شده اند. جهت تأیید تولید آلیاژ و نانوکامپوزیت تولید شده حین فرآیند آلیاژسازی مکانیکی از الگوهای پراش اشعه ایکس (XRD) میکروسکوپ الکترونی روبشی با قدرت تفکیک بالا (HRSEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری با قدرت تفکیک بالا (HRTEM) استفاده شده است. جهت انجام فرآیند رسوب سختی ابتدا نمونههای بالک تولید شده به مدت 1 ساعت در دمای 550 درجه سانتی گراد حل سازی شده سپس نمونه ها در آب کوئنچ شده و در دمای 200 پیرسازی شدند. نتایج نشان دادسختی در نمونه های نانوکامپوزیتی بر خلاف سختی در نمونههای آلیاژی که حین افزایش زمان پیرسازی ابتدا افزایش وسپس کاهش مییابد، ابتدا ثابت مانده و سپس کاهش مییابد

آسیاکاری مکانیکی؛ نانوکامپوزیت، HRTEM، پیرسختی