علی اکبر مقصودی - دانشیار بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان - International Center for Science, High Technology and Environ
میثم نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرم

مهندسین سازه بر این تلاش اند که با حداقل کردن وزن سازه، نیروهای اینرسی وارده بر آن را کاهش دهند. یکی از راهکارهای رسیدن به این هدف در سازه‌های بتنی، استفاده از بتن‌های نسل جدید یا بتن خودمتراکم با عملکرد برتر و مقاومت بالا (اَبَر بتن) می باشد. استفاده از این نوع بتن بدون نیاز به ویبره می تواند علاوه بر کاهش هزینه ها، وزن سازه و نیروهای ناشی از زلزله را کاهش دهد. در این تحقیق طراحی و ساخت اَبَر بتن خود متراکم همراه با ویژگی‌های فاز خمیری و خصوصیات مکانیکی آن شامل مقاومت فشاری و خمشی و... بررسی گردیده است. همچنین تلاش گردیده با ملاحظات کاهش هزینه ها و زیست محیطی، اثر استفاده از پوزلان و نانو مواد در این نوع بتن نبز بررسی شد. در انتها با توجه به زلزله خیز بودن کشور مقایسه ای بین این نوع بتن و بتن معمولی از نظر وزن و هزینه در اعضای بتنی صورت گرفته است.

نانو اَبَر بتن، زلزله، پوزولان و بتن خودمتراکم