فایزه فریادرس - دانشجوی کارشناسی ارشد GIS ، موسسه آموزش عالی عمران و توسعه همدان
محمد عباسی - عضو هییت علمی موسسه آموزش عالی عمران و توسعه همدان
فرید کریمی پور - عضو هییت علمی دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران

معلولین به عنوان بخشی از هر جامعه ای دارای حقوق مشخصی همانند سایر افراد جامعه هستند. با بالا رفتن سطح رفاه اجتماعی توجه به افراد دارای معلولیت در جامعه نیز بیشتر شده است، به طوری که این افراد هم حق استفاده عادلانه از فضاهای شهری رادارند، لذا در تمامی پروژه ها در سطح شهرها سعی شده، امکاناتی ایجاد شود تا همه افراد بتوانند به راحتی از آنها استفاده کنند. در این بین مهم ترین مشکل معلولین مسیریابی و استفاده از شبکه حمل و نقل عمومی مناسب است، زیرا وجود وسایل حمل و نقل عمومی قابل استفاده برای معلولین، توان آن ها را برای مشارکت در امور اجتماعی بیشتر می کند. در این پژوهش به شناسایی امکانات شبکه های حمل و نقل عمومی شهر تهران شامل شبکه اتوبوس رانی بی آرتی و مترو برای معلولین استفاده کننده از ویلچر پرداخته و مسیرهای بهینه با توجه به امکانات مرتبط با تسهیل استفاده معلولین در ایستگاه ها تعیین شده اند. در این پژوهش ابتدا حداقل پارامترهای موثر برای استفاده معلولان از ایستگاه ها مشخص شده اند سپس با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره تحلیل سلسله مراتبی پارامترها وزن دهی شده اند و یک شبکه مسیریابی با در نظر گرفتن محدودیت های هر مسیر با استفاده از روش دایجسترا ایجاد شده است که با استفاده از آن فرد معلول می تواند برای مسیریابی بهینه اقدام نماید. در نهایت نقشه های مسیرهای مناسب و شخصی سازی شده تولید شده است.

معلولین، سیستم اطلاعات مکانی، حمل و نقل شهری