شاهین علیزاده زنوزی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
اکبر حمیدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران
فاطمه فکری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز

فضای سبز شهری و پارک های موجود در شهر نه تنها ارزش تفریحی داشته و محل مناسبی برای سپری کردن اوقات فراغت مردم به شمار می آید. بلکه این فضا ها در موارد بسیاری از توسعه بی قواره و نسنجیده شهرها جلوگیری می کنند. امروزه با توجه به سرطان زا بودن محیط شهری بر اعتبار و اهمیت فضا های سبز و پارک های شهر افزوده شده است. میزان و چگونگی توزیع کاربری های فضای سبز شهری می تواند نقش موثری در جابه جایی فضایی جمعیت و تغییرات جمعیتی در مناطق شهری داشته باشد، لذا توزیع خدمات و کاربری های فضای سبز شهری باید به گونه ای باشد که عدالت فضایی را برقرار نماید. در این پژوهش به صورت موردی مناطق شهر زنجان در ارتباط با کاربری های فضای سبز مورد بررسی قرار گرفته است. اهداف این مقاله شامل بررسی توزیع خدمات و کاربری های فضای سبز در بین مناطق شهر زنجان و رتبه بندی این مناطق بر اساس سرانه های موجود با توجه به رویکر عدالت فضایی می باشد. برای دسترسی به اهداف از مدل های نزدیک ترین همسایه و ابزار تحلیل لکه های داغ استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد توزیع کاربری های فضای سبز شهری در مناطق شهر زنجان به صورت متعادل توزیع نشده است و سرانه فضای سبز موجود در سطح مناطق شهری زنجان، مناطق 1 و 2 و 3 با کمبود فضای سبز مواجه هستند، ولی با توجه به بررسی های صورت گرفته مقدار این سرانه در سطح منطقه 4 از وضعیت مناسب تری برخوردار است. پراکنش فضایی کاربری های فضای سبز شهری در تمامی نواحی از الگوی خوشه ای پیروی می کنند، که در این بین مناطق 3 و 4 از الگوی توزیع خوشه ای بیشتری برخوردار است.

فضای سبز، دسترسی، عدالت فضایی، نزدیک ترین همسایه، شهر زنجان