مریم السادات زین الدین - دانشجوی کارشناسی ارشد تجارت الکترونیک دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی ت
محمدجعفر تارخ - دانشیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

حمل و نقل جاده ای در کشور ما از اصلی ترن شیوه های حمل بار می باشد انعطاف پذیری بالای این شیوه در ترکیب با شرایط خاص جغرافیایی ایران موجب شده است که بیش از 90درصد حجم جابجایی کالا از طریق حمل جاده ای انجام می گیرد با توجه به سودآوری بسیار زیاد سرمایه گذاری در این بازار لزوم ایجاد شیوه های نوین تجارت و همکاری بین طرفهای درگیر در معاملات حمل و نقل بسیار حائز اهمیت است برهمین اساس تهیه و ایجاد یک محیط تعاملی است برای توسعه و ایجاد ارزش افزوده برای ذینفعان که در عین حال قادر به پوشش پاره ای از مشکلات حاکم براین بازار نیز باشد امری ضروری است. دراین تحقیق با توجه به جایگاههای مختلف پورتالهای حمل و نقل در تعاملات بین بازیگران مختلف این حوزه ابتدا چند گزینه برای طراحی و توسعه یک پرتال در شرایط فعلی بازار حمل و نقل درایران پیشنهاد و سپس برای ارزیابی و انتخاب بهترین گزینه از شاخصهای اثرگذار بر توسعه تعااملات الکترونیکی حمل و نقل استفاده شده است.

حمل و نقل جاده ای، پورتال، AHP، محموله، ظرفیتهای خالی