پیمان پروری - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
اسدالله نقدی - دانشیار دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
روح الله سهرابی - استادیار دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان

هدف: این مطالعه با هدف شناخت هویت سازمانی و ارتباط آن با بدبینی سازمانی انجام گرفته است. روششناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قزوین با 231 نفر میباشد که از این تعداد، 163 نفر به روش نمونهبرداری تصادفی طبقهای انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه هویت سازمانی چنی (1983) با 18 گویه و پرسشنامه بدبینی سازمانی جیمز (2005) با 12 گویه استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای ارزیابی پایایی پرسشنامه هویت سازمانی 92/0 و برای پرسشنامه بدبینی سازمانی 81/0 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تی تکنمونهای، فریدمن، همبستگی پیرسون، و مدلیابی معادلات ساختاری استفاده گردید. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین هویت سازمانی و سه مولفه احساس عضویت، وفاداری و مشابهت با بدبینی کارکنان رابطه منفی و معناداری (621/0 r=) وجود دارد. همچنین بررسی شاخصهای برازندگی مدل بیانگر این بود که مدل ساختاری پژوهش از برازندگی قابل قبولی برخوردار است. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش، میتوان اظهار نمود افزایش احساس هویت سازمانی در کارکنان، نقش تعیین کنندهای در کاهش بدبینی و بدگمانی آنها نسبت به سازمان و مدیران ارشد آن دارد. به عبارت دیگر هویتیابی کارکنان با مجموعه یک سازمان، باعث میشود باورهای بدبینانه و منفی نسبت به همکاران، مدیران و سیاستهای سازمان مجال کمتری برای خودنمایی پیدا کنند.

هویت سازمانی, بدبینی سازمانی, احساس تعلق سازمانی, نگرشهای منفی