ابوالقاسم برقندان - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد آشاورزی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان- دانش
بهاءالدین نجفی - استاد اقتصادکشاورزی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

یکی از مسائل اساسی که در برنامه ریزی های توسعه ملی و منطقه ای باید مورد توجه جدی قرارگیرد، شناسایی مزیت های نسبی مناطق مختلف در تولید محصولات گوناگون است . بنابراین، در این مطالعه تلاش شده است تا مزایای نسبی و اولویت های کشت محصولات زراعی در استان سیستان و بلوچستان مشخص گردد . شاخص های مورد استفاده در این مطالعه جهت تعیین مزیت های نسبی عبارتند از : شاخص مزیت در عملکرد YAI ، شاخص مزیت در مقیاس SAI و شاخص مزیت کل AAI اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه از آمارنامه های کشاورزی در سال های مختلف و مرکز آمار ایران به دست آمده است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که تنها برخی محصولات مانند : توتون و تنباکو، کلزا، پیاز، هندوانه و شبدر دارای مزیت نسبی معنی د ار در تولید می باشند . از اینرو، توسعه و بهزراعی کشت این محصولات نتایج مثبتی برای اقتصاد ملی و منطقه ای به همراه خواهد داشت

مزیت نسبی، استان سیستان و بلوچستان، شاخص مزیت در عملکرد، شاخص مزیت در مقیاس، شاخص مزیت کل