احمد خدامی پور - دانشیار حسابداری، دانشگاه باهنر کرمان
سمیه حسینی نیا - دانشجوی دکتری حسابداری، دانشگاه شیراز

صورت های مالی حسابرسی شده دارای محتوای اطلاعاتی بهتری هستند و منجر به تصمیم­گیری مناسب­تر استفاده­کنندگان می­شوند و منافع اقتصادی بیشتری را ایجاد می­کنند. در این مقاله به بررسی ارتباط بین تخصص حسابرس و تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی با محافظه­کاری حسابداری پرداخته شده است. نمونه پژوهش شامل 63 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393-1387 و روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه­ها رگرسیون داده­های ترکیبی است. در این پژوهش برای سنجش محافظه­کاری از مدل آزمون بر مبنای تعهدی بال و شیواکومار (2005) و برای تخصص حسابرس از فرمول پالمروز (1988) استفاده می­شود. نتایج آزمون آماری فرضیه­های پژوهش نشان می­دهد که بین تخصص حسابرس و محافظه­کاری حسابداری رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین، نتایج پژوهش بیان می­کند که بین تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی و محافظه­کاری حسابداری رابطه منفی و معناداری وجود دارد. به این معنی که هر چه فاصله بین تاریخ پایان سال مالی و تاریخ گزارش حسابرس بیشتر باشد، کیفیت اعداد ارائه شده در صورت های مالی کم­تر است. 

محافظه کاری حسابداری, کیفیت اطلاعات مالی, تخصص حسابرس و گزارش حسابرسی