مریم نصیری - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه اصفهان
علیرضا سلیمانی نظر - دانشیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه اصفهان
مهرداد فرهادیان - دانشیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه اصفهان

مصرف رنگزاها در صنعت نساجی در جهان بیش از 10000 تن در سال است و تقریبا 100 تن در سال به آب تخلیه میشود. رنگزاهای صنعتی به دلیل ساختار شیمیایی و خصوصیات زیست تخریب ناپذیر میتوانند باعث آلودگی منابع آبی شوند. فرآیندهای غشایی، جذب سطحی، لخته سازی و ته نشینی به دلیل انتقال آلاینده از فاز مایع به جامد یا تولید فاضلاب ثانویه، علیرغم کارایی موثر در حذف آلودگیهای رنگی کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. از طرفی فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته همچون فرآیندهای ازنزنی، فنتون، فوتوکاتالیستی و الکتروشیمیایی به دلیل مزایایی چون عملکرد مناسب در دما و فشار محیط، غیر انتخابی بودن، نداشتن پسماند و تخریب تقریبا کاملآلاینده ها به آب و دی اکسید کربن بسیار مورد توجه قرار گرفته است. غلظت اولیه آلاینده (کمتر از mg/lit200، غلظت اکسیدکننده (کمتر از mg/lit200 )، غلظت فتوکاتالیست (حدود ( g/lit1 ،pH (دربازه ی 3-6 )، دانسیته جریان الکتریکی 600-MA ⁄ cm2(100، زمان واکنش 120-30) دقیقه)، دما (30-20درجه سانتیگردوشدت تابش نور 200-3 mV/cm2 از عوامل موثر بر کارآیی تخریب آلاینده (حدود 99 درصد ) به روش اکسیداسیون پیشرفته میباشد. در راستای معضلات زیست محیطی، به بررسی روشهای اکسیداسیون پیشرفته در پاکسازی آبهای آلوده به رنگزاهای نساجی پرداخته و شرایط این روش مورد بررسی قرار گرفته است.

تصفیه فاضلاب، فرآیند اکسیداسیون پیشرفته، محیط زیست، فاضلاب نساجی، تصفیه آب