حمیدرضا ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه اصفهان

اهمیت زمان بندی تولید در سیستم های تولیدی در حال افزایش است. کمینه سازی مجموع زمانی دیرکرد یکی از اهداف اصلی در زمانبندی تولید است. همچنین در دهه های اخیر توجه به هزینه و میزان انرژی مصرفی در سیستم های تولیدی افزایش یافته است که باعث بوجود آمدن مفهموم زمان بندی موثر انرژی شده است. مدل های زمان بندی تولید عموما دارای پیچیدگی محاسباتی بالایی هستند همچنین مسائل دنیای واقعی ابعاد بالایی دارند از این رو توسعه روش های حل ابتکاری و فراابتکاری برای حل این مسائل در زمان معقول ضروری بنظر می رسد. در این مقاله ضمن ارائه مدل زمان بندی دو هدفه در محیط تولیدی جریان کارگاهی انعطاف پذیر(هدف اول کاهش مجموع هزینه انرژی و هدف دوم کاهش مجموع زمانی دیرکرد)، روش اپسیلون محدودیت بعنوان یک روش دقیق والگوریتم NSGA-2بعنوان یک روش فراابتکاری برای حل این مساله بکار گرفته شده اند و مساله در سه گروه ابعادی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت مقایسه روش ها در ابعاد مذکور، دو معیار زمان حل و شاخص میانگین فاصله از جواب ایده آل ثبت شده است.

زمان بندی تولید، زمانبندی موثر انرژی، الگوریتم ژنتیک، الگوریتم ژنتیک چند هدفه، جریان کارگاهی انعطاف پذیر، بهینه سازی