علی رضا یوسفی - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی دانشگاه بناب، بناب، ایران

آلودگی خاک با عناصر فلزی سنگین و کمیاب از جمله مهمترین آلودگی هایی است که در خاک ایجاد می گردد. فلزاتی نظیر سرب، آرسنیک، کادمیوم، مس، نیکل و جیوه بطور مداوم به خاک های ما از طریق فعالیت های مختلف کشاورزی مانند استفاده از کودهای شیمیایی و استفاده طولانی مدت پس آب فاضلاب ها در خاک های کشاورزی، فعالیت های صنعتی مانند انتشار و سوزاندن پس مانده ها و همچنین پس مانده های وسایل نقلیه، همانند منابع آتروپوزنیک، به خاک افزوده می شوند. همه این منابع باعث تجمع فلزات و مواد فلزی در خاک های کشاورزی شده و تهدیدی برای امنیت و سلامت غذایی و خطری برای سلامتی انسان به علت انتقال این فلزات به گیاهان می باشد. گیاه پالایی یک فن آوری زیستی مطلوب و مقرون به صرفه می باشد که در این فن آوری از توانایی های مهم و قابل توجه گیاهان برای خارج کردن عناصر از محیط زیست از طریق ساخت و متابولیز کردن مولکول های گوناگون در بافت های خود استفاده می شود.

پالایش سبز، گیاه پالایی