علی سهراب زاده - مدرس دانشگاه

تنجیز در برابر تعلیق قرارداد و یکی از شرایط صحت عقد محسوب میشود و منظور از آن این است که آنچه در عقد انشاء شده، به قیدی معلق نباشد. عده کثیری از فقها قائل به بطلان عقد معلق میباشند و عدهای نیز این شرط را صحیح نمیدانند. قانون مدنی نیز در بیان وضعیت آن بیان صریحی ندارد و فقط در پاره ای موارد عقد ضمان، نکاح و طلاق را بصورت معلق باطل معرفی کرده و نسبت به بقیه عقود نظری نداده است. قائلان به بطلان عقد معلق برای مبطل بودن تعلیق به چندین دلیل استناد میکنند که تمامی آن ادله مورد انتقاد و مناقشه مخالفان قرار گرفته البته این استدلالها مبنی بر صحت عقد معلق و انتقادهای وارد در فقه امامیه مطرح گردیده است. حقوقدانان ما نیز تنها مواردی را که قانون با صراحت به بطلان آنها اشاره کرده جزء عقودی میدانند که تعلیق موجب بطلانشان میشود و بقیه را بطور مطلق صحیح می دانند.

عقد، شرط، تنجیز، تعلیق، انشاء، منشا