بهروز مهری - کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
غلامرضا لطفی - دانشیار گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
فرزانه حاتمی - استادیار گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: الگودهی خودکنترل یعنی ارائه الگو به یادگیرنده در زمانهایی که خود او درخواست کند. این شیوه به مشارکت فعال نوآموز در فرآیند یادگیری منجر میشود و این نوع تمرین در مقایسه با برنامه های تجویزی، بیشتر با نیازها و ترجیحهای اجرا کننده ها مطابقت دارد. هدف از اجرای تحقیق حاضر تعیین تاثیر خودکنترلی در نمایش الگوی ماهر ویدئویی بر یادگیری دریبل فوتبال در نوجوانان با سطح مهارت نیمه ماهر بود.روش کار: تعداد 30 شرکت کننده نوجوان با میانگین سنی حدود 14 سال بصورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و بصورت تصادفی در سه گروه 10 نفری (خودکنترل، جفت شده، و کنترل) گمارش شدند. مرحله اکتساب شامل نه جلسه تمرین (هر هفته سه جلسه) بود و شرکت کنندگان در هر جلسه 10 کوشش تمرین دریبل فوتبال را انجام دادند. 72 ساعت بعد از آخرین جلسه اکتساب، آزمون یادداری و سپس آزمون انتقال (دو کوشش برای هر آزمون) اجرا شد.نتیجه گیری: نتایج مربوط به مرحله اکتساب نشان داد که تمامی گروه ها در طول جلسات اکتساب پیشرفت داشتند اما از جلسه ششم این تفاوت بین گروه ها معنادار شد و گروه الگودهی خودکنترل پیشرفت بیشتری را تجربه کرد. همچنین یافته های مربوط به مراحل یادداری و انتقال نشان داد که گروه الگودهی خودکنترل نسبت به سایر گروه ها عملکرد بهتری داشت، گروه کنترل در این جلسات ضعیفترین عملکرد را از خود نشان داد.

الگودهی خودکنترل، یادگیری مشاهدهای، الگوی ماهر، دریبل فوتبال