محسن کیاهی - کارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، گیلان، ایران
محمدرضا فدائی چافی - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، گیلان، ایران
هومن خان باباخانی - کارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، گیلان، ایران

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثر یک جلسه تمرین شدید بی هوازی بر سطوح لاکتات، توان بی هوازی و شاخص خستگی پسران نوجوان فوتبالیست در ابتدا و انتهای بلوغ بود.روش کار: 30 نفر پسر فوتبالیست باشگاه ملوان به صورت نمونه در دسترس و مبتنی بر هدف در دو گروه نوجوانان ابتدای بلوغ با مقیاس تانر 2و15) 3 نفر) و نوجوانان انتهای بلوغ با مقیاس تانر15) 5 نفر) قرار گرفتند. بررسی و ضعیت سلامت و تعیین مرحله بلوغ آزمودنی ها با استفاده از مقیاس تانر توسط پزشک تیم ملوان انجام شد. اندازه گیری لاکتات خون آزمودنی ها در 4 مرحله استراحت، بلافاصله، 5 و 15 دقیقه پس از فعالیت شدید که شامل اجرای آزمون RAST بود، انجام شد.یافته ها: یافته ها ن شان داد توان بی هوازی حداکثر، توان بی هوازی میانگین، توان بی هوازی ن سبی و شاخص خستگی در آزمودنی های گروه انتهای بلوغ بالاتر از گروه ابتدای بلوغ بود .(p> 0/05) تفاوت معنی داری بین لاکتات خون نوجوانان ابتدای بلوغ و نوجوانان انتهای بلوغ در پس آزمون نسبت به پیش آزمون مشاهده شدp=0/001 با این حال پس از یک جلسه تمرین شدید سطوح لاکتات خون آزمودنی ها به تفکیک مرحله بلوغ تفاوت معنی داری نداشت. همچنین تغییرات بازیافت لاکتات در دو گروه آزمودنی ابتدا و انتهای بلوغ تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد با افزایش سن بیولوژیک نوجوانان فوتبالیست از مراحل اولیه تا انتهای بلوغ، شاهد افزایش توان بی هوازی حداکثر، میانگین و نسبی هستیم. همچنین شاهد افزایش معنی دار لاکتات خون پس از انجام فعالیت شدید در همه آزمودنی ها بودیم با این حال در دوره بازیافت بین دو گروه آزمودنی ها در ابتدا و انتهای بلوغ تغییرات لاکتات خون معنی دار نبود.

لاکتات، توان بی هوازی، شاخص خستگی، بالیدگی