مودب طالب زاده - دانشگاه شیراز،دانشکده مهندسی،بخش مهندسی مواد
حبیب دانش منش - دانشگاه شیراز،دانشکده مهندسی،بخش مهندسی مواد

از آنجا که فولادهای P9,P22 دارای کاربرد گسترده در صنایع مختلف بویژه صنعت نفت می باشند، جوشکاری و اتصال آنها برای ساخت قطعات مختلف از جمله قطعات مورد استفاده در دماهای بالا مانند لوله های کوره ها، اجتناب ناپذیر است. در این میان اتصال جوشی این نوع آلیاژها به یکدیگر مطابق استاندارد، نیازمند انجام عملیات حرارتی پس از جوشکاری PWHT می باشد. لذا در تحقیق حاضر تاثیر نوع پرکننده و روش جوشکاری و عملیات حرارتی بر روی خواص جوش حاصل از اتصال فولادهای آلیاژی P9,P22 مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا سعی شده است امکان حذف فرآیند عملیات حرارتی پس از جوشکاری در موارد خاص مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور، 9 قطعه لوله با استفاده از آلیاژ P9,P22 با روش های مختلف جوشکاری وپرکننده های متفاوت به یکدیگر اتصال داده و نمونه های مختلف جهت آزمون های استاندارد از این لوله ها تهیه گردید. در ادامه، آزمون های مختلف از قبیل کشش، آنالیز شیمیایی، ریزسختی سنجی و متالوگرافی جهت بررسی خواص مکانیکی، شیمیایی و فیزیکی نمونه ها انجام گردید. نتایج حاصل از آزمون های بررسی خواص، نشان دهنده آن است که امکان حذف عملیات حرارتی پس از جوشکاری در هیچ شرایطی میسر نمی باشد.

فولادآلیاژی P9، فولاد آلیاژی P22، عملیات حرارتی پس از جوشکاری