اکرم شریفی مقدم - دکترای گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
رویا عسکری - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
محمدرضا حامدی نیا - استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
امیرحسین حقیقی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

هدف: با توجه به افزایش جمعیت افراد سالمند، تحقیقات روی مداخله ­های بالقوه ­ای که بتواند افت عملکرد را کاهش دهد بسیار حائز اهمیت است، لذا هدف از این مطالعه، مقایسه اثر سه برنامه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر قدرت، هایپرتروفی و عملکرد حرکتی در زنان سالمند بود. روش بررسی: 33 زن سالمند  با دامنه سنی 60 تا 70 سال، برای مطالعه انتخاب شدند. آزمودنی­ ها به طور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (11 نفر)، تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون (11 نفر) و تمرین سنتی (11 نفر) تقسیم شدند. آزمون­ها قبل و پس از دوره تمرینی 12 هفته­­ ای گرفته شد. از روش تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر برای بررسی تفاوت بین گروه ­ها استفاده شد 0/05> p. یافته­ ها: تفاوت معنی ­داری بین گروه ­ها در قدرت پنجه دست (اندازه­گیری ­شده توسط داینامومتر پنجه)، قدرت عضلات پایین تنه (اندازه­گیری ­شده توسط دستگاه باز شدن زانو)، هایپرتروفی عضلانی (اندازه­ گیری ­شده با استفاد از اندازه­ های پیکرسنجی) و تحرک­ پذیری عملکردی (اندازه ­گیری ­شده توسط آزمون بلند شدن و رفتن زمان­ دار) وجود نداشت (0/05> p). نتیجه­ گیری:  هر سه روش تمرین قدرتی با و بدون محدودیت جریان خون و سنتی اثر مشابهی بر قدرت و حجم عضلانی و تحرک­ پذیری عملکردی زنان سالمند دارد. لذا تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون با بارهای سبک ­تر که نیاز به تلاش بیشینه کمتری دارند و احتمالا ایمن ­تر می­ باشند، برای زنان سالمند توصیه می ­شود.

محدودیت جریان خون, هایپرتروفی, سالمندی, تمرینات مقاومتی