میترا چراغی - استادیار گروه مهندسی طبیعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی
کبری حمیدی - دانشجوی رشته مهندسی طبیعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی

حفظ، احیاء، توسعه و بهره برداری اصولی و بهینه از منابع طبیعی پایه همچون جنگل ها، مراتع، بیشه های طبیعی، اراضی ساحلی و حفاظت از آب و خاک کشور در راستای توسعه پایدار امری ضروریست. توسعه زمانی پایدار خوانده می شود که مخرب نباشد و امکان حفظ منابع به شمول منابع زیر زمینی، معادن، آب، خاک، منابع ژنتیکی، گیاهی و جانوری را برای آیندگان فراهم کند. در توسعه پایدار، اصل این است که منابع طبیعی به گونه ای محافظت شوند که نسل های آینده دست کم بتوانند به اندازه نسل کنونی از آن بهره مند شوند. ایران از نظر منابع طبیعی، تنوع زیستی وسیعی دارد که بستری برای امنیت زیستی، رونق و توسعه اقتصادی کشور و نیز پشتوانه ای برای تولید پایدار می باشد، از اینرو مدیریت خردمندانه و بهره برداری پایدار از این منابع ارزشمند ضروری میباشد. از آنجایی که اولین قدم برای دستیابی به مدیریت خردمندانه، شناخت اجزا و سازو کار آن است، لذا نقش فرآیندهای علمی و عملی در جهت بهبود این شناخت و گسترش راهکارهای اجرایی در خصوص حفظ این منابع ضروری است. در این مقاله ضمن تعریف منابع طبیعی و توسعه پایدار، به بیان دیدگاه های مختلف در خصوص توسعه پایدار و نیز اهمیت و ضرورت حفاظت از منابع طبیعی در راستای توسعه پایدار پرداخته می شود.

منابع طبیعی، ارزش منابع طبیعی، اهمیت حفاظت، توسعه پایدار.