امین زرین زاده - دانشجوی دکترای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
هیرو فرکیش - دکترای معماری، استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

معماری و نور به همان اندازه به یکدیگر وابسته اند که جسم و روح، یکی برای زنده بودن و دیگری برای حضور مادی این جهان به دیگری نیاز دارد و آن هنگام که نور بر جسم فضا جاری می شود هر دو در جهان مرئی وجود پیدا می کنند. یکی از چالش هایی که معماری امروز با آن سر و کار دارد طرح این سوال است که حضور نور بخصوص نور طبیعی در معماری فضاهای آموزشی چه تاثیراتی دارد. از آنجا که نور غذای روح است، در یک محیط آموزشی، وجود نور مناسب و کافی برای افزایش یادگیری ضروری است. مساله ای که بدان بی توجهی می شود، معنای بیولوژیکی نور و تاثیر نورآفتاب در امر یادگیری است و کسانی که این گونه محیط ها را طراحی می کنند، باید از اثرات بیولوژیکی نور اطلاع داشته باشند. آگاهی از اثرات نور در حیات اجتماعی برای هر طراحی مهم است. این تاثیرات ممکن است سلامت را توویت کند و یادگیری و للاییت افراد را افزایش می دهد. معماران فضاهای آموزشی می توانند با استفاده از این آگاهی ها آموزش را سهل تر کنند. در این مواله سعی گردیده با روش تفسیری با استفاده از تدابیر تحلیلی به بررسی و بیان نوش و تاثیر نور روز در محیط های آموزشی پردالت. با بررسی های صورت گرفته مشخص گردید که نور روز تاثیرات روحی و روانی بسیاری بر دانش آموزان داشته و به کیفیت آموزشی و نمرات آنها بسیار کمک کرده و باعث به وجود آمدن حس بهتری در فضاهای آموزشی شده است.

محیط های آموزشی، نور طبیعی، یادگیری، خلاییت