سعیده قشلاقی - دانشجوی دکتری روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
مرضیه علیوندی وفا - استادیار روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران. (نویسنده مسئول)
خلیل اسماعیل پور - دانشیار روان شناسی، گروه روان شناسی و مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
معصومه آزموده - استادیار روان شناسی، گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه‌­درمانی معنوی- مذهبی اسلام‌­محور بر شادمانی زناشویی و کیفیت رابطه ادراک­‌شده زناشویی زنان دارای تجربه دلزدگی زناشویی به‌­روش نیمه‌­آزمانیشی و طرح پیش‌­آزمون-پس‌­آزمون با گروه کنترل انجام شد. جاﻣﻌﻪ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ شامل ﮐﻠﻴﻪ ﺯﻧﺎﻥ متأهل ﻣﺮﺍﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﻪ کلینیک­‌ها و مراکز مشاوره ﺷﻬﺮ تبریز بود که برای ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ مشاوره ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ و ﺯﻧﺎﺷﻮﻳﻲ به این مراکز مراجعه کرده بودند. پس از اجرای پرسش‌­نامه دلزدگی زناشویی بر روی افراد جامعه، تعداد 24 نفر از زنانی که در این پرسش‌­نامه نمرات بالاتر از میانگین به­‌دست آورده بودند، به­‌شیوه نمونه­‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. داده‌­های پژوهش با استفاده از پرسش‌­نامه­‌های دلزدگی زناشویی، شادمانی زناشویی و مقیاس کیفیت رابطه ادراک­‌شده به‌­دست آمد. نتایج تحلیل کوواریانس یک‌­راهه نشان داد که گروه‌­درمانی معنوی -مذهبی اسلام­‌محور میزان شادی زناشویی و کیفیت رابطه ادراک شده زناشویی زنان را به‌­طور معناداری افزایش داده است. براین‌­اساس، روان­‌شناسان و مشاوران خانواده می‌­توانند از مداخله گروه­‌درمانی معنوی- مذهبی اسلام­‌محور در افزایش شادی زناشویی و کیفیت رابطه ادراک‌­شده زناشویی زنان برای ارتقای کیفیت زندگی زناشویی استفاده نمایند.

گروه‌درمانی معنوی- مذهبی اسلام‌محور, دلزدگی زناشویی, شادمانی زناشویی, کیفیت رابطه ادراک-شده زناشویی