محمد رشیدی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد ایران
کامران داوری - دکتری تخصصی مدیریت آب، دانشگاه فردوسی مشهد ایران
اعظم امینی - دکتری تخصصی حقوق بین الملل، دانشگاه فردوسی مشهد ایران

از گذشته تاکنون آب و موضع مدیریت منابع آب، یکی از حیاتی ترین مباحث زندگی بشر بوده است. به سبب همین مسأله تدوین قوانین و مقررات مربوطه و اجرای صحیح آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردرا می باشد. در کشور ما با استناد به قانون توزیع عادلانه اب می توان گفت مدیریت منابع آب بر عهده دولت و به طور مشخص با وزارت نیرو می باشد که اگربه درستی صورت می پذیرد. با توجه به ویژگی های منحصر به فرد و حیاتی آّب، تأثیر مثبت خود را در همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی و.. خواهد گذاشت و اگر با ضعف و سوء مدیریت همراه باشد فجایع بزرگی در همه ارکان زندگی مردم بوجود خواهد آمد. آن چه تاکنون برحسب آمارهای ارائه شده وزارت نیرو در مورد کسری مخازن دشت ها و سایر چالش های موجود مشاهده می شود و سوء میدریت دولت ها را نشان می دهد که منجر به ایجاد خسارت به منابع آب و سایر بخش ها و همچنین حقق حقابه داران گردیده است. برای جلوگیری از بروز خسارت و در نهایت جبران آن، ماده 44 قانون توزیع عادلانه آب و مفاد آن می تواند راهگشا باشد که متأسفانه به دلایل متعددی تاکنون به خوبی از این ظرفیت قانونی استفاده نشده است.

ماده 44 قانون توزیع عادلانه آب، خسارت، حقابه داران، وزارت نیرو