بررسی یکی از راه های بیگانهسازی در سبک هندی: مطالعه موردی غزل های صائب
عنوان مقاله: بررسی یکی از راه های بیگانهسازی در سبک هندی: مطالعه موردی غزل های صائب
شناسه ملی مقاله: JR_LIAR-10-1_005
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_LIAR-10-1_005
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیاوش حق جو - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
مصطفی میردار رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
خلاصه مقاله:
سیاوش حق جو - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
مصطفی میردار رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
با نگاهی اجمالی به مطالعاتی که در باب سبک هندی انجام شده است، به صراحت میتوان دریافت که بیشتر این پژوهشها، اصطلاح «معنای بیگانه» و اصطلاحات معادل آن (چون معنای غریب و دور، مضمونسازیهای پیچیده و ...) را از عناصر بایسته و از مختصات اصلی سبک هندی، و تلاش بسیار برای یافتن «معنای بیگانه» و مضامین تازه را سیره شعرای سبک هندی میدانند. این جستار، یکی از صناعات کنایهمحور و پرکاربرد در غزل صائب با عنوان «استعاره ایهامی کنایه همراه با تشبیه» را که نامی است نونهاده برگونهای صناعت رایج در سبک هندی، بررسی میکند. این شگرد ادبی، در مقام عنصری سبکساز، در سراسر دیوان و در بدنه غزلیات صائب به فراوانی دیده میشود؛ چنانکه کمتر غزلی از غزلهای اوست که از این صناعت بهره نگرفته باشد. در این شگرد، غالبا کنایههای انسانی، با لحاظ کردن معنایی دیگر، به اشیا، گیاهان و ... نسبت داده میشوند و از این طریق معنایی آشنا را از طریقی ناآشنا و بیگانه بیان میکنند.
کلمات کلیدی: صائب, معنای بیگانه, سبک هندی, استعاره ایهامی کنایه همراه با تشبیه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1188577/