عاطفه کشته گر - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
ناصر ناستی زایی - دانشیار، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر رهبری اخلاقی بر فراموشی سازمانی هدفمند با نقش میانجی یادگیری سازمانی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی–همبستگی بود. ۱۲۰ نفر از کارکنان دانشگاه علوم دریایی و دریانوردی چابهار به شیوه نمونهگیری تصادفی– طبقهای (بر حسب جنسیت) از طریق سه پرسشنامه رهبری اخلاقی، فراموشی سازمانی هدفمند و یادگیری سازمانی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرمافزارهای اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. بر اساس یافتهها بین رهبری اخلاقی، فراموشی سازمانی و یادگیری سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. اثر مستقیم رهبری اخلاقی بر فراموشی سازمانی (۹۴/۳, t=۵۴/۰β=)، اثر مستقیم رهبری اخلاقی بر یادگیری سازمانی (۲۴/۸, t=۸۰/۰β=)، و اثر مستقیم فراموشی سازمانی بر یادگیری سازمانی (۱۷/۳, t=۴۴/۰β=) مثبت و معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم رهبری اخلاقی بر فراموشی سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی (۸۷/۴, t=۳۵۲/۰β=) مثبت و معنادار بود. بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که مدیران سازمان با رهبری اخلاقی، مشارکت دادن کارکنان در تصمیمگیریها، تشویق آنان به یادگیری و تبادل دانش با یکدیگر، انجام وظیفه الگوی اخلاقیبودن و حاکم کردن محیط اخلاقی و حمایتی در سازمان میتوانند قابلیت یادگیری سازمانی و فراموشی سازمانی را بهبود ببخشند.

رهبری اخلاقی, فراموشی سازمانی تصادفی, فراموشی سازمانی هدفمند, یادگیری سازمانی