شهروز شریعتی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تهران
بهنام وکیلی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی تهران
ارسلان قربانی شیخ نشین - استاد گروه روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی تهران

تروریسم را  می توان به عنوان بازیگری ژئوپلیتیکی ارزیابی کرد که توانسته به تدریج دامنه نفوذ خود را افزایش دهد و حتی پیروان جدیدی را از مناطق مختلف جهان به سمت خود جذب کند. طی سال های گذشته فعالیت های تروریستی گروه داعش و وابستگان به این جریان در مسائل امنیتی خاورمیانه و جهان به موضوع بسیار مهمی مبدل شد. این مقاله با هدف شناخت تروریسم بین المللی به عنوان یکی از تهدیدهای جدی فراروی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و با بهره گیری از آموزه های کیفی روش «تحلیل تاثیر روند» و بهره گیری از آموزه های نظریه «راپاپورت» که ناظر بر وجود چهار موج بین المللی تروریسم است، می کوشد به این پرسش، پاسخ دهد که آیا ظهور داعش در غرب آسیا می تواند پایان موج چهارم و چشم انداز تکوین موج پنجم تروریسم بین المللی باشد؟ مقاله ضمن بررسی نقش هژمونی مداخله گر ایالات متحده آمریکا می کوشد وجوه تمایز تروریسم در مدل «داعش» را با سایر امواج تروریستی، با استفاده از داده های میدانی نشان دهد. نحوه جمع آوری داده ها مبتنی بر پایش روندها در منابع دست اول، کاوش در منابع اینترنتی، استفاده از اخبار معتبر و در عین حال بررسی آمار برخی از مراکز معتبر بین المللی بوده است. مقاله این فرضیه را مورد آزمون قرار می دهد که موج جدیدی از تروریسم بین المللی با ماهیتی وابسته، مدرن، غیربومی، فراملی و شبه مذهبی و در عین حال متمایز از بنیادگرایی اسلامی در غرب آسیا ظهور کرده است که تحقق آن، چشم انداز متفاوتی را بر تحولات نظام بین الملل و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران به نمایش می گذارد.

تروریسم, امنیت, داعش, ایران, غرب آسیا