مهدی اسدی - Mehdi Asadi: Ph.D. Student, Agricultural Climatology, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran
خلیل ولیزاده کامران - Khalil, Valizadeh Kamran: Associate Professor, Department of Remote Sensing, Tabriz University, Tabriz, Iran
محمد باعقیده - Mohammad baaghideh, Associate Professor of Climatology, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran
حامد ادب - Hamed, Adab: Assistant Professor of Climatology, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran

در این پژوهش با استفاده از تصاویر سنجنده لندست مربوط به تاریخ ۱۰/۰۸/۲۰۱۵ و روش های سبال و متریک مقادیر سپیدایی سطحی برای کاربری های اراضی مختلف در نیمه شمالی استان اردبیل برآورد گردید. همچنین برای انجام محاسبات از نرم افزارهای ENVI۴.۸ و ArcGIS۱۰.۳ و برای تعیین نوع کاربری سطوح مختلف از روش طبقه بندی الگوریتم حداکثر احتمال با ضریب کاپای ۱۴/۸۶ درصد و دقت کلی ۶۳/۹۲ درصد استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که سطوح آبی با مقدار میانگین ۰۹۳/۰ و ۱۴۱/۰ به ترتیب در روش­های سبال و متریک دارای کمترین میزان سپیدایی است. همچنین بر اساس خروجی حاصل از روش­های سبال و متریک میزان سپیدایی شهرها به ترتیب حدود ۳۱۳/۰ و ۲۷۸/۰ هست که این مقادیر بیشترین میزان سپیدایی در بین سطوح کاربری موردبررسی است. در این بررسی میزان سپیدایی مراتع بین ۱۸۳/۰ تا ۲۶۶/۰ در روش سبال و بین ۲۳۷/۰ تا ۲۶۵/۰ در روش متریک تعیین گردید. در ادامه میزان سپیدایی اراضی کشاورزی (۲۴۰/۰ بر اساس روش سبال و ۲۴۷/۰ بر اساس روش متریک) و جنگل (۱۴۱/۰ بر اساس روش سبال و ۲۲۵/۰ بر اساس روش متریک) نیز موردبررسی قرار گرفت. درنهایت با توجه به نتایج به دست آمده از مقادیر سپیدایی بر اساس روش های سبال و متریک می توان چنین نتیجه گیری کرد که با توجه به اختلاف انرژی دریافتی خالص در سطوح مختلف می توان میزان سپیدایی سطوح را برآورد نمود که در تخمین میزان تبخیر و تعرق با استفاده از روش های سنجش ازدور بسیار کارآمد است.  

Albedo, SEBAL, METRIC, Remote Sensing, Ardabil., سپیدایی, سبال, متریک, سنجش ازدور, اردبیل.