جلیل باباپورخیرالدین - استاد راهنما، هیت علمی دانشگاه تبریز
علی قویدل امراله - دانش آموخته کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر

هدف کلی این تحقیق، تعیین رابطه بین طرحواره های هیجانی و خودتنظیمی هیجانی با گرایش به خشونت درنوجوانان شهر تبریز بود. تحقیق، به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری اینتحقیق را کلیه نوجوانان ۱۴-۱۸ سال شهر تبریز تشکیل می دهند. بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، جمعیت ۱۴ تا ۱۸ سال شهر تبریز برابر ۱۰۸۳۴۳ نفر است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برابر۳۸۳ نفر به دست آمد. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات لازم ازپرسشنامه خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان، پرسشنامه طرحواره هیجانی لیهی و پرسشنامه گرایش به خشونتطالبی و همکاران استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانههمزمان استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین طرحواره های هیجانی نشخوار ذهنی، ساده اندیشی هیجانات، گناه وسرزنش با گرایش به خشونت فیزیکی و کلامی در نوجونان شهر تبریز رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بینطرحواره های هیجانی تلاش برای منطقی بودن، خودآگاهی هیجانی، توافق، پذیرش احساسات، تاییدطلبی از دیگرانو ابراز احساسات با گرایش به خشونت فیزیکی و کلامی در نوجونان شهر تبریز رابطه معکوس معنی داری وجود دارد.بین خودتنظیمی هیجانی با گرایش به خشونت فیزیکی و کلامی در نوجونان شهر تبریز رابطه معکوس معنی داریوجود دارد.

خشونت فیزیکی، خشونت کلامی، طرحواره های هیجانی، خودتنظیمی هیجانی