نسیم صمدزاده - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز
حمید پورشریفی - دکتری تخصصی روانشناسی سلامت، دانشیار دانشگاه تبریز،
جلیل باباپور خیرالدین - دکتری تخصصی روانشناسی، استاد دانشگاه تبریز

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری و نشانه­های افسردگی در افراد مبتلا به دیابت نوع II است. این پژوهش در چارچوب طرح تجربی تک موردی اجرا گردید. بدین منظور از میان مراجعه کنندگان انجمن دیابت شهر تبریز ،۳ نفر که در خرده مقیاس­ افسردگی مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) در طبقه شدید و خیلی شدید قرار گرفتند، به طور در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. قبل از شروع مداخله برای تعیین خط پایه، ۲ بار پیش آزمون به عمل آمد، و وضعیت فرد از لحاظ متغیر های مورد نظر مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس مراحل مداخله در ۸ جلسه به صورت انفرادی بر روی شرکت کنندگان اجرا شد، ۳ هفته پس از اجرای مداخله نیز، متغیرهای مورد نظر مورد ارزیابی قرار گرفت. برای اندازه گیری متغیرها از مقیاس سازگاری روانی اجتماعی با بیماری(PAIS)  و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) استفاده شد. تحلیل داده ها نشان می دهد که درمان شناختی-رفتاری موجب افزایش سازگاری با بیماری  و کاهش نشانه های افسردگی در افراد مبتلا به دیابت نوع II می شود. 

درمان شناختی-رفتاری, سازگاری روانی-اجتماعی, افسردگی, دیابت, مطالعه تک موردی